Buhay Usepian’

Maureen C. Bornea

BTTE-2D

Ang University of Southeastern Philippines ay tanyag dahil sa mga estudyanteng nag-aaral dito. Ang mga Usepians’ ay kinikilalang mga ISKOLAR NG BAYAN. “Iskolar” ibig sabihin matalino. Ayon nga sa kanila, dalawang estudyante lamang naaangkop o nagrugrupo ang mga Usepians’: MATALINO at NAPAKAMATALINO.

Ang isang Usepian’ ay parang isang bagwis ng Agila. Kapag ika’y natamaan, tyak kapahamakan ang kahihinatngan. Lalaban ka pa?

Para malaman ang buhay ng isang ganap na Usepian’, maraming dapat masubukan. Kailangan mong maranasan ang pabalik-balik na paglakad sa mainit na panahon sa kalagitnaan ng oval. Ito ay para maipasa ang mga kailangang mapasa sa registrar na isang oras mong hinanap. Makakalap ng maling impormasyon sa mga taong iyong pinagtanungan. Sandamakmak ding estudyante ay iyong makakasama sa paglinya na dahilan upang hindi ka na kumain.

Hindi rin dapat kalimutan ang mga guwardiya na palaging umuusok ang tenga. Sorbrang susungit na makaasta ay parang may-ari ng unibersidad. Ang pagharap nang taas noo sa iyong mga terror na guro. Makaiwas mahuhulugan ng “til-as” sa sadyang napakakati o kaya naman ay maubusan ng silya dahil ikaw ay nahuli sa klase.

Isa rin sa kukumpleto ng buhay ng isang Usepian’ ay ang pagiging magaling na swimmer. Sa oras ng baha, ang iyong swimming skills ay lubos na kinakailangan. Dahilan sa ang USEP ay kilala rin sa isa sa mga bahaing lugar, ang isang Usepian’ ay laging handa upang sumulong sa mga sitwasyong gaya nito.

Samakatuwid, ang buhay ng isang Usepian’ ay hindi kailanman mapapantayan. Sa kabila ng mga mahihirap na takdang aralin at proyekto o sa mga sitwasyong gusto mo nang sumuko. Napapalitan din naman ito ng ligaya na siyang babaunin sa mga dadarating pang mga unos.

Ang tunay na Usepian’ ay hindi kailanman susuko. Laban kung laban. Walang inuurungan, maging “lugaw” pa ang kalaban.

semantik mapping

                  

                         University of Southeastern Philippines

Bo. Obrero ,Davao City

Semantik Mapping

Ipinasa ni:

DIAZ,JACQUELINE V.

Ipapasa kay:

Instructor Mark Obsioma

                     Dito sa ating inang bansa nakapaloob ang isang ekonomiya na nararapat lamang palaguin at isa na rin ditto ang mga paaralan na tanging ngabibigay pag-asa sa mga kabataan kahit sa mga magulang na nararapat lamang na pag-ingatan. Sa mga taon na naigugul natin sa bawat paaralang ating napapasukan o nararanasan ,nagkakaroon tayo ng panibagong buhay, kaibigan,opurtunidad at pag-asa. At ang lahat ng ito ay maihahalintulad sa kasalukuyang inaaralan ko sa taon na ito,ang University of Southeastern Philippines.

                    Ang University of Southeastern Philippines ay binubuo ng maraming branches na nagpapatunay lamang na istandard ang paaralang ito. Sa USEP Obrero,ay binubuo ng walong colleges at ito ang mga sumusunod:college of technology,College of Education,College of engineering, Arts & Sciences,Governance,Business, & economics, Institute of Computing, University of Evening Progam and lastly, School Applied economics.Mayroong napakarami at magagandang kurso at establisyamento  na makikita mo sa loob ng kampus.Ang kapaligiran ay sadyang natural at maganda . May mga beteranteng guro,napakatalentado at flexible ang mga estudyante.Di mataas ang tuition fees at miscellaneous,may malawak na lugar,matatalino ang mga estudyante, sadyang mahihirap at masisipag ang mga estudyante at higit sa lahat nagkakaisa ang lahat kapagka may mga aktibidadis.At ito ang University of Southeastern Philippines, walang inuurungan. 

                 Sa lahat ng ito ,ninanais ng bawat mamamayan na magkaroon ang bansa na mga istandard na  paaralan. Upang ang ekonomiya ng bansa ay tumaas at mabawasan ang mga problemang pambansa. Ang napakaimportante ay ang pagkakaisa ng lahat tungo sa kaunlaran at kaayusan. 

Roxane Rosello

BTTE-2D

BUHAY NG ISANG USEPIAN

Ang University of Southeastern Philippines ay isang kilalang unibersidad hindi lang sa Mindanao kundi sa buong mundo. Kaya kahit sino ay talagang nangangarap na makapasok sa kolehiyong ito. Isa nang karangalan sa mga estudyante ang makatuntong sa unibersidad na ito.

Noong una kong makita ang USEP talagang nanibago at namangha ako dahil sa laki ng field at laki ng lugar, ibang iba sa mga skwelahan namin sa probinsya. Nang ako ay kumuha nang entrance exam talagang kabado ako dahil pag hindi ko yun naipasa talagang hindi ako mkakakuha ng bachelor course kaya pinag igihan ko at talagang ginawa ko ang aking makakaya. Pero sa awa nang Diyos naipasa ko ang test at tuluyan na akong nakapag aral. Pero hindi naging madali ang buhay ko bilang isang usepyan dumaan ako sa ibat-ibang pagsubok, mula sa English Bridge Program hanggang ngayon, talagang hinuhulma ka nila para maging isang magaling at productive na graduate pagdating ng panahon. Pag tumuntong ka sa USEP talang maliking pagsubok ang ibibigay sayo, pagdating sa projects, exams, quiz , talagang napakahirap at palaging gipit sa oras. Pero kung talagang gusto mong magpatuloy haharapin mo anuman ang pagsubok na iharap at ipadadanas sayo.Kung sa bagay para rin naman sa ating kabutihan ang mga ito.

Ngayon sa awa ng Diyos ay nasa ikalawang taon na ako sa USEP bilang isang Bachelor of Technical Teachers Education major in Computer Technology. Kait anumang pagsubok pa ang dumaan haharapin ko at buong pusong tatanggapin dahil ang mga USEPIAN ay hindi sumusuko..

Ang Pagiging Usepian ay Katapangan

 Ang Pagiging Usepian ay Katapangan

Ano nga ba ang naghihintay na buhay  sa akin pagdating ko sa USeP? Masaya ba mag-aral sa unibersidad na ito? Ano ba ang magandang kurso na kunin dito? Palakaibigan kaya ang magiging kaklase at kamag-aral ko? Iilan lamang yan sa mga katanungan ko bago ako nakapasok sa University of Southeastern Philippines na unti-unti nang nasasagot habang nanatili ako sa institusyong ito. At masasabi kong hindi puro sarap at kaligayahan ang aking mga naranasan.

Sisimulan ko sa unang proseso bago ako nakapasok sa USeP. Hindi biro ang mga pinagdaanan ko bago ako maging ganap na estudyante dito. Nagtake ako ng entrance exam dahil isa iyon sa mga requirements para maging ganap akong USePian. Nang pumasa, tuwang-tuwa ako dahil akala ko ayos na ang lahat ngunit kailangan ko pa palang mag enroll sa bridge program dahil mababa ang nakuha kong marka sa English. Nagtiis akong pumasok sa bridge program na iyon ng sampung araw. At nang makatapos ako ay labis-labis ang aking tuwa.

Enrolment na. Akalain ko bang ganun kabagal ang proseso? Parang gusto ko nang umatras sa pagiging Usepian! Pero sabi ko sa sarili ko  “saying din, nasimulan ko na”. Kaya sumige pa rin ako hanggang sa nakapag-enrol nga ako. Bilib ako sa sarili ko nang mga panahong iyon, akalain mo nakapagtiis ako?  Sobrang excited na ako sa pasukan, araw na lang ang aking binibilang.

Pasukan na. Sa mga unang buwan ng eskwela, relaks lang. Nagagawa ko pang magbulakbol. Ewan ko kung matatawag nga bang bulakbol kapag lage ka sa mall at people’s park, pero para sa akin noong mga panahong yun ay “oo”. Pero kalaunan naman ay nagbago ang aking pananaw,  karaniwang pasyalan ko nalang ang mga ito. Sa mga sumunod na buwan ng eskwela ay parang gusto ko nang tumigil. Tambak ang mga gawain at proyekto, magkakasabay pa talaga. Sakit sa ulo! Sa ngayon ay natatawa nalang ako sa sarili ko sa tuwing maiisip ko ang mga araw halos hindi na ako makapagsuklay sa buhok ko at tingnan man lang ang aking sarili sa salamin dahil sa sobrang busy. Naranasan ko rin ang mga panahong halos tumira na ako sa internet café dahil sa mga proyektong dapat tapusin.

Festival sa CT. Ito ang pinakagusto kong selebrasyon sa lahat. Ito ang mga panahon na kinakalimutan ko muna ang mga problemang pang-estudyante at magsaya na parang wala nang bukas. Ang daming mga masasayang bagay na nangyayari kapag festival, ang pinakagusto ko o mas tamang sabihin, gusto ng lahat ay ang tinatawag naming party party. Sayawan mula alas otso nang gabi hanggang alas-diyes. Kaunting oras lang pero sobrang ligaya na ang madarama. Ito rin ang panahon kung saan may bago akong organization tshirt.

 Kaya kahit mahirap ang maging usepian ang saya naman. Ang bilis talaga nang paglipas ng panahon. Sa ngayon bahagi na nang araw-araw kong buhay ang Usep. Sa awa naman nang Diyos ay natapos ko ang mga unang taon at pasado. Hindi ko na nga namalayan na second year na pala ako.Hindi biro ang aking naranasan sa loob nang dalawang taon. Ang daming mga pagsubok sa buhay na dito ko lang naranasan na siyang nagpatibay at humubog sa aking pagkatao. Ngayon, sabik na akong harapin ang mga darating pang pagsubok.

Diana,R.J-Buhay Usepian

“Buhay ko bilang isang USePian”

“Ang Buhay ay hindi tungkol sa paghahanap ng iyong sarili.

 Ang Buhay ay tungkol sa paglikha ng iyong sarili.”

            Hindi pa lamang ako pumapasok sa Universidad ng Timog-silangang Pilipinas (University of Southeastern Philippines), ramdam ko na ang takot at pangamba dahil sa mga kinikwento sa akin ng aking mga kaibigang nag-aaral sa Unibersidad na ito. Dito raw ay mararanasan mo ang hirap ng isang tunay na mag-aaral. Dito raw makikita ang iba’t ibang kakayahan ng bawat mag-aaral dahil sa higpit at galing ng pamamalakad ng mga guro.

Sa mga sinasabi palang nila, natatakot na akong pumasok pa sa Unibersidad ngunit hindi ko ito inintindi dahil akala ko ay hindi ito totoo at tinatakot lamang nila ako. Ngunit sa tuluyan kong pagpasok ay nasabi kong mukhang tama nga ang sinasabi nila dahil sa “Entrance Exam” pa lang ay parang nawala lahat ang natutunan ko ng nasa sekondarya ako dahil sa haba ng mga katanungan at hindi ko naalala kung naituro ba ang mga iyon no’ng high school ako. Naramdaman ko dito palang ang pangamba sa pagtuloy ko ditto ng pag-aara. Sa awa naman ng diyos ay nakapasa ako sa exam ngunit sumailalim sa isang “English Bridge Program” kung saan nakatulong sa’kin upang lalong madevelop ang aking kaalaman.

Nang nag-umpisa na sa pormal na klase habang lumilipas ang panahon ay nagsisismula na ang paghihirap dahil sa rami ng mga kinailangang gawing proyekto at mga pagsusulit na humihirap. Normal lang naman ito sa bawat mag-aaral at ibang paaralan ngunit dito sa USeP naramdaman ko kung paano pinapahirapan ang bawat mag-aaral ngunit ramdam ko na ang bawat paghihirap na ito na ginagawa ng mga guro ay para matuto ang mga estudyante. At ang paraan naman nilang ito ay napaka epektibo naman. Dito maranasan mo ang tunay na kahulugan ng buhay. Dito lahat magagawa mo kung gugustohin at kakayanin mo.

Dito sa USeP nalaman ko kung paano maging matatag at matiyaga. Naranasan ko ang mga bagay na hindi ko nagagawa noon. Dito naranasan ko ng lumuha dahil sa mga mahihirap na proyekto ngunit hindi ako sumuko dahil alam kong sinusubukan lamang ang kakayahan ko. Dahil dito nabigyan ako ng lakas ng loob at kung paano magtiwala sa sarili. Ditto hindi lamang talino ang basehan kundi pati ang iyong kakayahan sa anumang bagay. Sa mga nasasabi kong ito, ito ay dahil sa paghanga ko sa aking paaralan.

Sabi nila ang USeP ay paaralan ng mga mahihirap. Maaring tama sila ngunit ang bawat mag-aaral ditto, mahirap man ay mayaman parin sa kaalaman at kakayahan at dahil ito sa pamamalakad ng unibersidad.

Dito sa USeP, maranasan mong lunusong sa baha para lamang makauwi ng bahay, maranasan mo ang lahat ng kalokohan ng mga estudyante. Dito wala kang masasabi dahil ditto mo maranasan ang tunay na buhay. Maaring minsan maraming kalokohang ginagawa, laag-laag sa mga classmate para mag bonding, kopyahan tuwing may quiz o exam, tulungan sa mga proyekto kahit mahirap at higit sa lahat ay ang pagsabay-sabay niyong pagtapos.

Kahit ganito ang buhay sa USep wala akong pinaghihinayangan dahil alam ko na sa pagdating ng panahon makakamit ko ang lahat ng pangarap ko sa buhay at malaking bahagi sa buhay ko ang USeP.

SHERWIN-BUHAY USEPIAN

SHERWIN MARK A. GOHETIA

BTTE-2D

KAKAIBANG KARANASAN SA USEP

Ang University of Southeastern Philippines ay isa sa kilalang skwelahan na mahirap pasukan dahil nga sa maraming prosesong pagdaraanan dito. Nagsisimula ito sa entrance exam pagkatapos ay iinterbyohin ka sa kursong kinuha mo pagkatapos nito ay papasok ka sa tinatawag nilang EBP o English Bridge Program. Ito ang mga prosesong pagdadaraanan mo kong gusto mong magaral dito. Bagamat mahirap ito pasukan pero marami pa ring mga estudyante ang gusting magaral ritokasi nga magagaling magturo ang mga titser dito at mura ang tuition.

Ako si Sherwin isa sa mga libu-libong estudyante na nakapagaral sa University of Southeastern Philippines, kumuha ng kursong BTTE o Bachelor of Technical Teacher Education. Sa unang pasok pa lang sa skwela kinabahan na ako kasi nga araming nagsasabi na matatalino ang mga estudyante dito at maraming mga terror na teacher. Nung kalaunan ay doon ko napagtanto na hindi naman pala lahat matatalino sa katunayan nga marami pa ang mga estudyante na hindi matatalino kaysa sa mga matatalino. Ang buhay Usepian ay hindi madali, kailangan mong maging matibay at matiyaga sa lahat ng bagay kasi sa dami ng project na ipagagawa sa iyo. Dito sa USEP ay hindi mo kailangan na maging masyadong matalino para lang malampasan mo ang pagiging estudyante rito. Kailangan lang maging matibay, matiisin at hindi umaayaw sa mga pagsubok o project na ibibigay sayo “bisag imposible nana buhaton”. Kung isa ka sa mga estudyante ng USEP marami kang mararanasan na hindi mo pa naranasan sa buong buhay mo. Kagaya ko, naranasan kong magbabad sa internet café na simula 5pm hanggang 7am para lang gumawa ng proyekto at para matapos ito. Makakaranas ka rin ng pag-iyak sa dami ng proyektong ipagagawa na animo’y machine gun, sunod-sunod. Kaya nga ang buhay Usepian ay masyadong napakairap lalo na kung ang mga guro mo ay masyadong masugnit o terror. Kung sa sembreak naman mararanasan mo ang walang pahinga dahil sa clearance na kaytagal matatapos hanggang abutan ka na lang ng enrolment.

Talagang hindi madali ang buhay usepian kaya nga kung may mga tao na nakatapos ditto ng pag-aaral ay masasabi kong proud ako sa iyo dahil sa nalampasan nila ang kalbaryo sa USEP. Kasi ito ang University na hindi lang talino angdapat mayroon ka kailangan rin ng tiyaga. Kaya naman kung mag-aaral kayo ng kolehiyo ay sa USEP namara maranasan mo ang naranasan ko.

     

REOLYN-BUHAY USEPIAN

REOLYN J. TILULONG

BTTE-2D

KARANASANG HINDI MALILIMUTAN

                    

University of Southeastern Philippines o kadalasang tinatawag na USEP.  Isa sa mga  hinahangaang kolihiyo sa lungsod ng Davao City at maraming  nagnanais makapag-aral  dito. Dahil sa mura ang tuition rito at mahuhusay ang mga propesor na talagang mahuhubog ka.

May 2010, ito ang unang buwan kung saan una akong umapak sa  paaralang aking hinahangaan  ang USEp. Sa wakas at isa na ako sa mga estudyanting mag-aaral dito,na kung saan dito ko pinangarap ang matayog kung mga pangarap.matapos ang isang linggong klase sa “ENGLISH  BRIGE PROGRAM” nagsimula  agad ang “INROLMENT”.  Maganda ang umaga at napakasikat ng araw agad akong pumunta sa paaralan upang kumuha ng mga asignatura at bayaran ang kalahati ng matrikula.tiniis ko ang hada ta init ng pila na tila walang katapusan. Unang araw ng pasok,ako’y tila di magkamayaw sa tuwa,pangamba at takot na aking naramdaman. Sa loob ng isang taon naranasan ko na ang umiyak,matakot ,mangamba,mawalan ng pag- asa at hindi pagtulog para lang matapos ang proyektong ginagawa. Hindi ko akalain na tatagal ako sa sistemang ito,mura nga ang matrikulakulang na man sa mga gamit. Kailangan mo pang kumuha ng silya sa kabilang silid para makaupo  at  sa dinami-dami at di mawala-walang proyekto sa iba’t ibang asignatur. Hanggang  sa isang araw habang umuulan ako’y nabigla sa mataas na tubig na nasa  aking  harapan na nakalatag. Sa umaga napakainit at maalisangan ng silid aralan  at sa hapon napakataas na ng tubig. Ito pala ang BUHAY USEPIAN hindi ko lubos maisip kung paano ko natagalan at ng mga estudyanting nakapagtapos dito.

Hindi ko na lang iniisip ang mga aspetong ito, sa halip mas binibigyan ko ng pansin ang kapakanan ko kung paano malalampasan ang aking mga asignatura at magiging mahusay sa larangan ng aking propesyon.  Kahit maraming pagsubok ang darating sa ating buhay  panatilihing maging matatag at may pagtitiwala sa may kapal, tiyak na makakamit ang minimithing mga pangarap.    

ESTUDYANTENG USEPYAN

Reca G. Sepe

BTTE-2D

ESTUDYANTENG USEPYAN

        Dalawang taon na pala ang lumipas , kay bilis ng panahon.Hindi ko namalayan na nasa ikalawang taon na pala ako sa kolehiyo sa  isang presteryusong Unibersidad ng syudad ang “State U”.

         Naalala ko pa noong mga panahon na itinatak na sa isipan  ng mga magulang ko na dito talaga ako mag-aaral ng kolehiyo sa institusyon na ito.Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit dito ako nakipagsapalaran.Kahit sila ang pumili hindi ko naman ito pinagsisihan dahil napagtanto ko sa sarili ko na dito ako mas mapapabuti.Alam ko rin na gaya lamang nito na Unibersidad ako makakapag-aral dahil bukod sa mababa ang matrikula,marami pang mga binibigay na scholarship.Sino nga bang naghihirap na mga kabataan na gustong makapagtapos ng kolehiyo ang hindi kukuha ng ganitong oportunidad.Bukod sa mababa ang matrikula tinuturing rin ang ‘’USEP” bilang isang premira klaseng Unibersidad.

          Sa dalawang taon na pag-aaral ko dito sa “USEP” masasabi kong kakaiba talaga ang ESTUDYANTENG USEPYAN.Bakit nga ba kakaiba?Sapagkat pag estudyante ka ng USEP mahuhubog talaga ang buo mong pagkatao at may bonus points pa dito ka matutong manindigan kong ano ang tama at mali.Dito ka rin matuto ng pagkahaba-haba na pasenya at ang mghintay ng pagkatagal-tagal.

         Masasabi kong nahubog ang pagkatao ko dahil sa pag-aaral ko Unibersidad sapagkat dito ko napagtanto na kaya ko palang makagawa ng mga bagay na akala ko noon hindi ko makakaya,gaya ng pag gawa ng mga proyekto ng sabay-sabay,makaranas mg walang tulogan sapagkat kailangan ng ipasa ang mga kailangan ipasa .Ang umutang sa mga kaklase dahil wala ng pamasahe sapagkat naubos na sa pagpapa print. .Ang pinakamatindi ay ang  patuloy na lubusang mahalin  ang kursong kinabibilangan.Dito rin sa Unibersidad na ito natuto akong manindigan kong ano ang tama at mali dahil sa araw-araw na pag-aaral ko rito may mga bago akong nadisdiskubre at natutunan sa bagay-bagay.Natuto akong maghintay at magpasensya dahil sa mga patakaran na ipinapatupad sa paaralan,gaya ng paglinya sa isang napakahaba na linya para sa endrollment,makakuha ng certificate of goodstanding para sa scholarship.Matutong magpasenya dahil sa mga gurong gustong magpaulit ng mga proyektong pinaghirapan,magpasenya sa mga kakulangan sa paaralan.

           Sa lahat ng mga pagsubok na nararanasan at mararanasan ko pa sa Unibersidad na ito.Alam ko parte lamang ito upang lalo pang mapaunlad ang aking kaalaman sa lahat ng aspeto ng realidad ng BUHAY.Patuloy lamang ang pananampalataya ko sa puong maykapal ang lahat ay may dahilan kaya masarap pa rin maging “ESTUDYANTENG USEPYAN”.

           

Aubrey Asilo- naiiba ang buhay usepian

AUBREY JEAN P ASILO

BTTE-2D – FEB 15, 12

NAIIBA ANG BUHAY NG ISANG USEPIAN

    Buhay USEPIAN ?? Hay? Kung pag-uusapan natin ang buhay usepian tiyak maduduling kayo sa kakaisip. Kakaisip kung ano project, kakaisip kung ano ang ipambibili sa project , kakaisip kung ano  ang unang gagawin na project sa prelim, midterm o di kaya sa final. Hay? Ewan! Siguro sadyang ganito lang talaga ang buhay USEPIaN iisipin mo na lang sa sarili mo na gogogo! Ka lang huwag kang susuko kasi habang may buhay may pag-asa. Higit sa lahat kailangan mong isigaw ganyan ang buhay USEPIAN at Proud to be usepian.

Ang paaralang USEP o university of southeastern Philippines ay isa sa mga standard na paaralan. Kasalukuyan ditto ako nag-aaral sa kursong BTTE nong una akala ko puro Masaya-sayang bagay lang ang aking natamastamasa ngunit di naglaon habang ako’y tumatagal sa paaralang ito napapansin ko na minsan mahirap pala ang buhay ng mga taga usepian.

       OO ! buhay usepian at proud to be usepian dahil sa paaralang ito  nakita ko ang tunay na ako sa aking sarili na minsan madaling sumuko sa isang bagay , pero kahit ganun alam ko at alam nyo na ang mga taga usepian tulad ko ay hindi madaling sumuko at magpapatalo sa mga pagsubok sa buhay tulad ng mga project namin na project dun project dito, bayad dun at bayad dito. Hahay ! Ewan?? Masasabi mo na lang sa iyong sarili na iba ang buhay ng isang usepian. Isa pa dagdag pa dito ang pagsubok ng ating kalikasan kung san maraming mga kapwa ko taga usepian ang nakaranas nito gaya ng pagsagupa sa baha at sa malakas na ulan, pero kahit ganun paman ang mga taga usepian ay lagging handa. Syempre bitbit ang tsinelas e!

       Higit sa lahat ang ikina-eenjoy ng lahat ang EXAMINATION test kung san ang  mga taga usepian  ay nagsiskap mag-aral upang makapasa sa test. Pero kahit ganun man hindi parin maiaalis ang pagtutulongan sa pagdating ng bagay na ito. Tama taga usepian ? lalo na ang pag-eenjoy pag may ibat-ibang event sa paaralan kasi masasabi mo  " Yes walay Klase " pero higit sa lahat ang mga taga usepian ay lagi lang andyan na patuloy nagsikap upang makatulong sa susunod pang henerayon.

        Sa taong ito alam ko at alam nyo na ang paaralang kinabibilangan ko ay magbibigay pa ng saya at tibay ng loob sa iba pang mga estudyante ang nais pumasok sa paaralang ito  sa susunod  na henerasyon … At tayong mga aga usepian  lagging tandaan  BASTA USEPIAN HANDANG SUMULONG SA KAHT ANONG BAGAY NA NAGBIBIGAY PAGSUBOK SA ATING BUHAY … “Naiiba ang buhay usepian "