Ang
Aking Talambugay
Masasabi
kong ma-swerte tao ako, sa kadahilanang namumuhay ako ditto sa mundo sa
kasalukuyan. Bawat tao ay may kanya-kanyang tungkulin ditto sa mundong ibabaw
at ang bawat isa ay may natatanging galing sa iba’t-ibang aspeto at larangan ng
mga gawain, dahil sa mga katangiang ito dito nagsisimula ang aking talambuhay.
Ako si Humprey M.
Siman ang batang matapang, ipinaganak noung April 12, 1988 sa lungsod ng Tandag
Surigao del Sur, 23 taong gulang at naninirahan sa Barangay Buhangin sa
kasalukuyan. Ako’y nag aaral sa University of Southeastern Philippines sa
Barangay Obrero. Matagal-tagal narin akong nasa koliheyo, minsan kasi walang
pangtus-tos kaya patigil-tigil sa pag-aaral, pero sa kagandahang palad
nakapagpatuloy parin ako ng pag-aaral hanggang sa matapos ako. Hindi kami
mayaman tulad ng nakikita niyo kong nakita niyo na ako at hindi rin kami
mahirap, katamtaman lang po. Walong taon na akong naninirahan dito sa Davao
City at minsan dumadalaw ako dun sa mala-paraiso kong lugar sa Surigao del Sur.
Vitaliano Montenegro
Siman ang pangalan ng aking pinakamamahal kong ama, isang tanyag na magsasaka
ang aking ama dun sa Surigao del Sur at Sheila Ann Muyco Siman ang pangalan ng
aking Ina, isang tanyag na Medical Technoly ang aking ina, dun parin sa Surigao
del Sur. May tatlo akong kapatid sina Ria Mae Siman Gascon, Rachel Mae Muyco
Siman, Rebecca Mae Muyco Siman. Si Ria Mae ang panganay sa aming magkakapatid
at may pamilya na din siya at ang kanyang asawa ay si Hinzch Gascon at ang
kanilang munting alaga na si Rynz Jerial Gascon.
Sa
bawat araw na lumilipas sa buhay ng isang tao ay nadaragdagan din ang kanyang
experience dito sa mundong ibabaw. At sana sa paglipas ng panahon maging handa
tayong lahat sa mga nag-aabang na mga pagsubok.
Sa
kasalukoyan ako’y nagpapagaling ng aking sugat. Nakuha ko ito dun sa Tagum
City, na imbetahan lang ako ng isang matalik na kaibigan dahil sa kaarawan nya
ito, hindi ako nag dalawang isip na pumunta dun. Nagkaroon ng masayang gabi ng
biglang nagkagulo ang lahat at sa medaling salita nabalian ako sa hindi
inaasahang panahon at lugar. Hindi ko lubos maisip bakit sa dinami-dami ng tao,
bakit ako pa. Pero wala akong magagawa kundi tanggapin ang katotohanan na ang
bawat pangyayari ay planu ng Dyos.
Minsan
narin akong nag tanong sa sarili ko, bakit ba ang dami nangyayari sa akin na
hindi maganda, hanggang sa nalaman ko na ang buhay ay weather-weather lang.
kailangan lang tanggapin ang bawat pagsubok na ating mararanasan at harapin ito
ng boung pagmamahal. Wala na akong halos ma-isip anu ang isusulat ko dito sa
aking talambuhay. Dito nagtatapos ang kwento ng aking buhay.
No comments:
Post a Comment